Het tweede deel van de JokoChronoLogie: de periode 1993 – 2017.

 

1993

Waar iedereen naar uitkijkt, is het eerste koorweekend buiten de grenzen van Nederland. Omdat Jokoio 25 jaar bestaat, wordt voor een koorweekend uitgeweken naar

Willingen in het Sauerland. Een van de grotere sponsors van Jokoio stelt een luxe’ touringcar beschikbaar die ongeveer 54 leden naar de jeugdherberg in Willingen brengt.

Helaas ligt er wat weinig sneeuw, maar we hebben pret voor 110. De pastoor in de kerk aldaar heeft nooit durven dromen dat de kerk (dankzij de tàntastische PR-activiteiten) zo vol zou zitten dat mensen achteraan moeten staan! Normaal zou hij de twaalf kerkgangers vriendelijk moeten verzoeken wat verder naar voren te komen. De Duitsers nemen ook gretig CD’S af: binnen recordtijd zijn we door de voorraad heen.

SPORTCLUB

De offïciële première van de videoband vindt plaats op 22 mei. Er zijn slechts 150 exemplaren gemaakt, dus hij is nog steeds uit beperkte voorraad leverbaar. Tijdens de barbecue (dat schijnt de perfecte timing te zijn voor premières) wordt ook het eerste Jokolo-T-shirt aangeboden aan de leden. Paul Dinnissen, Bregje Thoonsen en Maarte n Hendriks zijn de initiatiefnemers voor dit tour-T-shirt. Het T-shili wordt regelmatig gebruikt voor toernooien en trainingen, Florian Sanders is een van de initiatiefhemers voor het opzetten van een sportclub binnen Jokoio, met als doel af en toe op bedrijfstoernooien te spelen. Helaas is de animo niet erg groot en na enkele maanden volleyen, basketballen en vooral voetballen wordt het sportplan maar in de ijskast gezet.

De trouwdag van dirigent Ruud Scheltinga met de dirigente van het kinderkoor, Anneke van Kempen, vindt plaats op 12 augustus. In een klein kerkje in Kekerdom verzorgt Jokolo, samen met het kinderkoor, hun trouwdienst. Voor die gelegenheid wordt Ger Hoffs als dirigent aangetrokken, die met plezier een repetitie met het kinderkoor en Jokolo houdt.

In september vindt weer een koorweekend plaats, ditmaal wordt uitgeweken naar het Achterhoekse Haaksbergen, waar Jokolo-leden kunnen kennismaken met het fenomeen paardrijden. De mis wordt verzorgd in (toepasselijk) de Lourdeskerk aldaar. Reeds in Willingen wordt aanstalten gemaakt om in eigen beheer muziek te verzorgen door een gelegenheidsformatie, bestaande uit het combo en enkele zingende leden op te laten treden. In de zomer heeft deze formatie wat vastere vorm aangenomen en tijdens het koorweekend in Haaksbergen is het eerste ‘echte’ optreden van ‘Defect’ een feit. Met de song Hair uit de gelijknamige musical kreeg de band de zaal plat. Het thema van dat koorweekend is ook Flower-power … In navolging van de ‘Blokes’ zou ‘Defect’ de tweede koorband uit de historie worden.

FLUITEN NAAR KOFFIE

Het kerstconcert (dat door alle koren van de Emmausparochie gezamenlijk wordt gegeven) wordt dit jaar georganiseerd door Jokolo, en dan voornamelijk door Paul Geurts en Ronaid Jansen. Aangezien Jokolo toch maar weer eens van zich moet laten horen, wordt besloten het conceli te laten presenteren door Geelt ‘Korenslag’ van Thijn. Aan het eind van dit concert zou hij met de aanwezige bezoekers het Jokolokerstlied Vandaag begint vrede instuderen op zijn Korenslag-manier, maar erger: in zijn Korenslag-tenue. De meeste bezoekers vinden het hartstikke leuk (de kerk zit overvol), maar de meeste koorleden van vooral de gemengde koren kunnen zijn verschijning niet echt waarderen: gymschoenen aan, dirigerend met een tak van een struik uit de tuin van de zuster, en (het ergste) een hoed op op het altaar … Gelukkig dat Jansen & Geurts hebben besloten hun oorspronkelijke plannen niet uit te voeren (zoals rookmachines in de kerk, veel gekleurde spots, vallende ster-simulaties etc. etc.) Sindsdien is besloten dit concert maar met deelnemers van alle koren te organiseren. Toch jammer dat de medewerking van Jokolo in 1994 niet gevraagd wordt. In dat jaar verkijkt men zich behoorlijk op bijvoorbeeld het aantal beschikbare koffiezetautomaten, waardoor alle bezoekers na tien minuten wel kunnen fluiten naar hun kop koffie …

1994

Door wat bestuurswisselingen zijn de grote activiteiten op een lager pitje komen te staan. Er wordt vooral organisatorisch het een en ander geregeld. Reeds in het begin van Jokolo is er al sprake van de oprichting van een vereniging. Dit is al die tijd vooruitgeschoven, maar het plan wordt zo langzamerhand toch weer opgepakt. Om ook wat aan het goede doel te doen, adopteert Jokolo in april een kind uit Colombia: Jairo is geboren in 1986 en is dus een officieel Foster Parents-kind van Jokolo.

De ledenaanwas van Jokolo blijft ongeveer gelijk: altijd zijn er zo’n zestig leden op de ledenlijst. Er worden veel vergaderingen belegd met de liturgiegroep, het ACJ, de stichting en zelfs met de koorband ‘Defect’. In maart verzorgt Jokolo voor het eerst een huwelijksmis ver buiten de kerkdeuren: in Oisterwijk wordt een huwelijksdienst verzorgd, met ook speciaal hiervoor ingestudeerde nummers zoals: You’re the inspiration en We ‘ve only just begun. Hieraan wordt een activiteit in Den Bosch vastgeknoopt: door middel van een ruilhandel met een theezakje beginnen en met een zo groot of zo duur mogelijk voorwerp terugkomen. Er komen inderdaad antieke vazen, stofzuigers en radio ‘s terug. Deze voorwerpen komen van pas bij een groots opgezette rommelmarkt in juni. Het veld achter de kerk is een groot marktplein geworden waar zo’n 700 bezoekers op afkomen. De totale omzet die dag bedraagt ver boven de f 4.000,-!

Door het fanatieke gemeentebeleid omtrent de, afvalscheiding wordt het ook steeds drukker met de krantenactie: vroeger reden nog twee wagens door twee verschillende wijken, tegenwoordig doen ze het met vier vrachtwagens door beide wijken, die elke keer propvol zitten.

In september is het weer koorweekendtijd: Gemert is een tijdje Hollywood, aangezien dit het thema is. De leden worden weer getest op sportiviteit (betonblokken hijsen, nachtelijke boswandelingen), algemene kennis (showbizz en film/Tvkennis) en aardappels schillen.

In oktober 1994 besluit Ruud Scheltinga onverwacht zijn betrekking als dirigent van Jokolo neer te leggen. Karel van Rooy neemt wederom de dirigeerstok tijdelijk over tot en met Kerstmis. Het bestuur gaat koortsachtig op zoek naar een opvolger, maar geen van de aangetrokken kandidaten blijkt te voldoen aan de eisen die het bestuur aan een dirigent stelt.

1995

Op de nieuwjaarsborrel wordt uiteindelijk bekend gemaakt dat RonaId Jansen (vanaf 1989 pianist) de dirigeerstok zal overnemen. De nieuwe pianist wordt gevonden in de persoon van Raymond Janssen, voormalig pianist van het jeugdkoor. Ronald was eerder actief als ‘dirigent’ door het arrangeren van nieuwe liederen en het schrijven van muziek. In de eerste weken van het nieuwejaar ontstaat na lange tijd weer een lidexplosie: binnen drie weken tijd komen er zeven zingende leden bij, waardoor het aantal leden op een record van 66 komt te liggen. Het bestuur kampt nog met wat interne problemen, omdat de helft van het aantal bestuursleden noodgedwongen zijn/haar taak moet opzeggen. Peter Ruiken en Margot van Asperen moeten het bestuur verlaten wegens tijdgebrek. Hun taken worden overgenomen door Monique Peters en Martijn Wijngaards. Ernie wil het na 22 jaar drummen wel eens voor gezien houden en werkt Martijn in als drummer.

Ondertussen wordt flink wat gereorganiseerd: het gehele instrumentarium wordt nagekeken en vervangen, de klappers worden opnieuw gelayout en ingericht, en er wordt geïnventariseerd bij de commissies wat er eigenlijk allemaal gaande is. De afgelopen jaren heeft het bestuur een aantal taken uit handen gegeven: zo bestond er in 1989 alleen een liturgiecommissie en een koorweekendcommissie, heden ten dage wordt dat aangevuld met ACJ (Actief Comité 10koIo), repertoirecommissie, krantenactiecommissie, koorkascontrolecommissie, sacristiecommissie en dergelijke. Hierdoor dreigt het bestuur het overzicht kwijt te raken.

BRANDBLUSSER

De jaarlijkse barbecue wordt op het grasveld georganiseerd, maar wegens de grote droogte in de maanden mei en juni zou dit een crime zijn voor hooiko01ispatiënten. Omdat er nog steeds geen brandblusser in de kerk hangt, wordt een tuinslang vanuit de pastorietuin door de kerk getrokken, 0m zo het gras te besproeien. De koppeling, die midden in de kerk ligt, begeeft het en een kwartier voor aanvang van de mis moet de kerk gedweild worden. Een groot deel van de kerk staat namelijk blank. De band ‘Defect’ geeft een act of performance op deze barbecue, met als verrassende primeur de rol van het Duracelkonijntje.

In het nieuwe seizoen haken verrassend veel leden af, grotendeels ook leden die bij de eerdere groei bij koor kwamen. De opkomst daalt ook (vanaf de paasmis eigenlijk al), zodoende komen drie leden (toevallig alledrie bestuurslid) op het idee een actiebrief op te zetten: Red Jokolo. Deze brief schiet bij een groot deel van de leden in het verkeerde keelgat, waardoor het gevaar dreigt dat de ledenterugval alleen nog maar zal toenemen. Gelukkig loopt het een en ander met een sisser af, zodat een bestuursoverleg nodig is om de organisatie binnen Jokolo drastisch te veranderen. De leden zullen meer bij de bestuursvergadering betrokken worden en ledenvergaderingen worden het hele seizoen door gepland.

In september wordt het zoveelste koorweekend georganiseerd: het thema is dit keer ‘Sagen en Mythen’, de locatie het verre Achterhoekse Bar…, waar het mythenspel ‘Witte Wieven’ erg populair is. De Jomanda-act van Erica wordt bijna zelf een legende. Healings worden uitgevoerd bij Joop Zoetemelk, Bacchus, Koningin Beatrix, Elvis Presley, Sinterklaas: zelfs Jezus’ Oedipus-complex en het vraagstuk rondom het onbevlekt ontvangen van Maria worden aan Jomanda’s healing onderworpen. Het is in elk geval een prima verzorgd weekend, waarin ook Jokolo’s omeletrecord gebroken wordt: zestig eieren in een pan. Men maakt tevens kennis met klootschieten. Het koorweekend krijgt de naam klootkoorweekend mee.

CHINEES

De huwelijksrage breekt los: zo komen er in 1995 vier huwelijken tot stand, namelijk van Frank en Manon, Patrick en Yvonne, Susan en Rob en Rick en Frédérique. Er is eindelijk weer hoop in zicht voor de Yo-keet: er gaan geruchten dat Jokoio beschikking krijgt over de barakken die vroeger gebruikt werden door Pius XII als administratieruimtes. De planning en de financiering zijn nog niet rond, maar er heerst goede hoop.

Ook de Yo-kreet houdt al die jaren stand. Er zijn in vier jaar al meer dan twintig afleveringen verschenen, hoewel de dankbaarheid van de leden nog niet duidelijk aanwezig is. De invloed van de leden is niet echt te merken: alles wat geschreven wordt, gebeurt nog steeds door redactieleden. Met kerst in het vooruitzicht wordt als ‘generale’ een concert in de Groenestraatkerk georganiseerd door alle koren. Jokolo ‘s optreden is tekenend voor de kwaliteit die nog steeds aanwezig is. De politiekapel, die als begeleidingsband bij Vanwaar zijt Gij gekomen optreedt, heeft echter een’ heel ander idee over dit nummer. Hierdoor raken én Jokolo én de mensen in de kerk enigszins van slag. In de ledenvergadering in december wordt besloten krantenactielopers van tevoren te voorzien van een maaltijd. De chinees gaat erin als koek en de animo onder de koorleden is groter dan ooit: vijftien mensen kunnen deze actie van het bestuur waarderen. Voor de Kerstmis worden voorbereidingen getroffen, bijvoorbeeld door het grootste combo ooit een instrumentaal te laten spelen. Elf muzikanten zullen Stings Fragile ten gehore brengen in de bezetting: drums, bas, twee gitaren, piano, orgel, cello, saxofoon, dwarsfluit, piccolo en conga. Direct na de jaarwisseling, waar traditioneel een nieuwjaarsborrel op volgt, maakt Martijn Wijngaards bekend zich uit het bestuur terug te trekken.

1996

Jokolo meldt zich aan als lid van het LSJ: het Landelijk Steunpunt voor Jongerenkoren. Deze organisatie probeert de samenwerking tussen verschillende koren in de regio te bevorderen. Een gevolg hiervan is dat Jokolo ook meer naar buiten zal optreden. Zo zal onder meer worden meegedaan aan het Nationaal Kampioenschap voor Jongerenkoren in Rijsbergen.

Het nieuwe bestuur is gekozen: Raymond lanssen en Jeroen van Zuylen treden aan en Ronald, Florian, Monique en Bregje handhaven hun positie. Dit bestuur laat al gelijk van zich horen: met Rijsbergen in het achterhoofd wordt regelmatige aanwezigheid verlangd, er komen bestuursvergaderingen die tot in de nacht duren, de leden worden achter de broek gezeten, er wordt driftig gewerkt aan een donateursvereniging en de statuten zullen spoedig worden ingevoerd.

Er is al een nieuwe drummer voorhanden als opvolger van Martijn Wijngaards (Ruurd Eykhout, de broer van Victor, de pianist/organist/fluitist in de jaren zeventig).

De barakken van Pius XII zullen nooit een Yokeet worden: er is asbest gevonden in het gebouw. Ondertussen heeft Angela Mensink (alt en dirigent van het kinderkoor) haar koor gesplitst in een kinder- en tienerkoor, wat een toegankelijkere overstap zal vormen naar Jokolo.

AFMELDPROCEDURE

Met Rijsbergen in het vooruitzicht wordt veel gedaan aan stemvorming, nieuwe liedjes en nauwkeurigere afwerking van bestaande liedjes, zodat de aanwezigheid op repetities steeds belangrijker wordt. De afmeldprocedure wordt strikt nageleefd en niet aanwezige of niet afgemelde leden worden direct de volgende dag telefonisch benaderd. Na een paar weken hoeven er nog maar twee van de veertig leden gebeld te worden!

Rijsbergen blijkt voor Jokolo een verrassend succes: van de negentien koren in de hoogste categorie behaalt Jokolo de zevende plaats. Vier liedjes worden ten gehore gebracht: Paradijs en Never Alone uit het bestaande repertoire; Sporen van vrede (een van de verplichte keuzeliederen) en het speciaal voor Rijsbergen geschreven Mensen zullen opstaan. Lof van de jury alom, behalve dat verplichte nummer, dat Jokolo (met opzet!) op een te hoog tempo uitvoert. Dit zorgt voor de nodige puntenaftrek, anders was het resultaat aanmerkelijk hoger geweest. Het inleidend praatje van Yvonne vinden de leden toch iets te gewaagd: Yvonne vertelt dat Jokolo afwijkt van andere koren, omdat Jokolo een swingender repertoire heeft en denkt dat de jury hiervan kan schrikken. Het ‘swingendere’ klopt ook. Andere koren komen wat saai en plechtig over, terwijl Jokolo zich kan kwalificeren als een koor dat nog in staat is een beatmis te zingen. De meningen onder de leden over het ‘volgend jaar weer meedoen’ lopen nogal uiteen: een aanleiding hiervoor is de opvallende zondagochtendmis, waar alle koren het publiek vormen. Het typische gedrag valt niet bij iedereen in goede aarde, wij noemen: de wave onder de preek, het stampen met voeten na elk lied, een ovationeel applaus na elke acclamatie, het aaaaaaaaa-men! roepen waar ook maar een amen te spreken valt. ‘Vorig jaar was het erger’, aldus een vaste klant. Toen bleken ze te ‘housen’ in de kerk.

Het seizoen loopt ten einde: eerst nog een korenmiddag, waarin zes jongerenkoren uit Nijmegen samen komen en elkaars repertoire opluisteren. Dit gebeurt in de Ontmoetingskerk, met als gastkoor ‘Les Etoiles” waar misschien ooit nog eens een sal11enwerkingsband mee zal ontstaan. Met de EK-barbecue wordt het officiële seizoen besloten. De (teleurstellende) voetbalwedstrijd Nederland – Frankrijk (0 – 0,0 – 0, na doeltrappen 4 – 5) wordt live via een grote TV getoond, maar het vlees (dit keer binnen) smaakt weer overheerlijk.

Het lustrumcomité’ Jokolo dertigjaar’ is ook al bij elkaar geweest en treft reeds maatregelen voor het opsporen van oudleden, om op 27 september 1997 (precies dertig jaar na oprichting) een lustrumreünie te organiseren .

Over de Yo-keet valt nog niet veel te zeggen, alleen dat het een prefab-gebouw zal worden en bij het veld achter de grot zal komen te staan. De wachttijd is anderhalf jaar voordat er eventueel toestemming gegeven kan worden. De lustrumorganisatie hoopt hier wel op …

KELDER

Na beraadslaging van het parochiebestuur komt een heel nieuw idee naar boven: de oliekachel uit de kelder heeft zijn beste jaren gehad en (mede door de hoge olieprijs) er moet uitgekeken worden naar een goedkoper alternatief. Dit is gevonden: de gaskachels uit de St.-Franciscuskerk aan de Heiweg/St.-Jacobslaan worden overgenomen door de Lourdeskerk. De kachel uit de achterste kelder verdwijnt dan. Deze ruimte wordt geopperd als Yo-keet door het kerkbestuur, en mede na inspectie door enkele leden wordt dit idee geprezen. De toekomstige Yo-keet zal onder de kerk komen! Er zullen nog wat verbouwingen moeten plaatsvinden, maar in het seizoen 1997-1998 moet deze ruimte zeker door JokoIo gebruikt kunnen worden. Reeds in het voorjaar van 1996 heeft Jokolo haar eigen tapinstallatie kunnen bemachtigen, en er is voldoende animo om de ruimte in te richten.

Jokolo maakt zich ondertussen klaar voor het één en dertigste koorweekend in de geschiedenis van Jokolo: de reis gaat naar Putten, alwaar Jokolo haar ideeën over mafiapraktijken en casino’s kan presenteren. In een wederom tot in de puntjes verzorgd weekend worden driftig alle aspecten van het casino aan het licht gesteld: leden kunnen zich inleven in de harde wereld van het casino met onder andere roulette, sikh-bo, blackjack. Voor deze gelegenheid wordt de Joko-lire een officieel betaalmiddel, die echter handig te kopiëren valt. De mafiapraktijken die in het dorp Putten zelf worden vertoond, jagen de bewoners behoorlijk de schrik aan. Achtervolgingen met waterpistolen door verschillende winkels zijn deze zaterdagmiddag het gesprek van de dag. Wederom is dit koorweekend één van de betere.

In december geeft Jokolo een benefietconcert ten ‘behoeve van Nicaraguaanse stad Masaya, waarmee de gemeente Nijmegen een vriendschapsband onderhoudt. Overal in de stad hangen grote spandoeken (waar enkele avonden aan gewerkt is) die dit concert aankondigen. De Gelderlander meldt de volgende dag dat de opbrengst van het concert rond de f 1300,- bedraagt.

Ter voorbereiding van Kerstmis begint JokoIo in oktober met het instuderen van … een klassiek lied! Het Cantique de Jean Racine van de componist Fauré is waarschijnlijk het eerste klassieke werk dat Jokolo ooit ten gehore heeft gebracht. Tijdens de kerstmissen van 1996 kan het publiek genieten van dit voortreffelijk goed uitgevoerde werk.

Het vrijdag-de-13e-feest (dit zal een terugkerend feest worden) brengt wederom een sfeervolle activiteit onder de leden van Jokolo.

 

1997

De ruimte van Jokolo krijgt reeds enige vorm: bet kerkbestuur heeft haar fiat gegeven en Jokolo mag deze ruimte gaan inrichten naar eigen inzicht. Met het jubileum in het vooruitzicht wordt wederom een jubileumcommissie bijeengeroepen die zich zal bezighouden met het achterhalen van vele adressen van oud-leden. Het reeds in 1996 gekozen bestuur houdt zich deze eerste maanden van 1997 bezig met het verenigen van Jokolo: het plan lag al zo lang en moet uiteindelijk nu uitgevoerd worden: Jokoio wordt op 16 mei 1997 een echte vereniging: ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. De officiële oprichtingsdatum blijft 27 september 1967, dertig jaar voor het lustrum dat eraan zit te komen.

Kort daarop, op 1 juni, doet Jokolo wederom een gooi naar de erkenning voor het beste jongerenkoor van Nederland: het Nationaal Kampioenschap in Rijsbergen. Net zoals het voorgaand jaar, behaalt 10koIo een zevende plaats. Jokolo zal zich niet laten ontmoedigen en in 1998 weer meedoen.

De barbecue, dit jaar compleet met legertent, sluit het dertigste seizoen uitstekend af: verbalen doen de ronde dat de laatsten rond vijf uur ‘s ochtends het kampvuur uitgeurineerd hebben. Enkele uren later zou de laatste mis van het seizoen plaatsvinden, met medewerking van alle koren … behalve het gemengd koor, dat niet komt opdagen. Gelukkig is Jokolo (enkele uren na de barbecue) in grote getale aanwezig om de rol van het gemengd koor over te nemen. En dat na een brief van diverse mensen binnen de kerk, met name van de collectantengroep en het gemengd koor, dat Jokolo ingezakt is ten aanzien van haar kwaliteit en kwantiteit. Jokolo zou een koor zijn dat aan een crêche moet gaan denken, omdat er veel zwangere vrouwen in zingen. Dat laatste klopt overigens: in het jaar 1997 zullen er zes kinderen uit Jokolo-vrouwenbuiken geboren worden. De rest heeft bet bestuur afgewimpeld met een briefje terug dat het allemaal best wel mee valt.

Ondertussen wordt onder leiding van Paul Geurts en Maarten Hendriks de kelder flink onder handen genomen: buurtbewoners kunnen elke maandagavond (en in de zomervakantie ook op vrijdagavond) genieten van het gedreun van pneumatische hamers, het gekras van slijptollen, het malen van betonmolens, maar vooral van het kampvuur op het veld met als doel het goedkoop verwijderen van overtollig hout. Wegens het ontbreken van vele bouwtekeningen van de kerk loopt het een en ander vertraging op omdat er op onvoorziene funderingen en asbestplaten wordt gestoten.

Met het repertoire (tenslotte blijven we een koor) zit het wel goed: in de reguliere klapper zitten zo ‘n honderd liederen en in de kerstklapper nog eens 25 extra. Het koor en de leden hebben zich erbij neergelegd dat Jokolo een tikkeltje aan het ‘vergrijzen’ is: het jongste lid is achttien jaar, ten”,ijl ons oudste (zingend) lid reeds 34 lentes heeft geteld. De gemiddelde leeftijd is ongeveer 27 jaar, maar na een dertigjarig bestaan kunnen we zeker vaststellen dat er al enkele oud-leden rondlopen met kinderen die de nobele leeftijd van zestien jaar hebben bereikt en die graag over vijf jaar nog een ‘jongerenkoorreünie’ willen meemaken. Vol verwachting kijken wij uit naar jullie kroost!