“Jij weet nogal veel van jongerenkoren en Jokolo in het algemeen, kun je geen column schrijven?”

Tja het omhelst nogal wat. Moet het nou gaan over Jokolo, over het repertoire dat gezongen wordt, over mijn ervaringen in de afgelopen 40 jaar (tja, sorry, ik ben al sinds 1976 bezig met dat koor). Eigenlijk teveel om op te noemen. Maar toen kwam Minke met een linkje in WhatsApp (een verwijzing naar een origineel van een typisch Jokolo-liedje), en dat was de aanleiding voor de WebMiss om mij te vragen om wat te kunnen vertellen. Niet alleen de liedjes, er zullen ook foto’s, video’s en audio’s langskomen, want het archief in huize Jansen is een hele zolder groot. Die van Jokolo ook al bijna 50 jaar, dus er moet nogal wat neer te pennen zijn.

Ik heb Monique gevraagd om het meest actuele repertoirelijstje, en zal daar de komende 52 weken wat leesvoer over inrammelen.

Maar eerst heel lang terug! Ergens in de jaren ’50 (ja, vorige eeuw) werd geïnvesteerd in kinderactiviteiten en allerlei andere initiatieven om kinderen buitenshuis bezig te houden. Er werd geprobeerd om gymclubs, sportverenigingen, activiteitencentra op te richten om kinderen meer van de straat en ook uit het huis te halen. Zo kwamen vele scoutinggroepen, kinderkoren, jeugdsportverenigingen als vrijetijdsbesteding, deels betaald door de overheid, door de gemeente of zelfs door de parochies.

De parochie waarin de Lourdeskerk staat (St.-Anna) investeerde in het Parochiehuis aan de Akkerlaan, door daar een scoutinggroep, een soort vrijdagmiddagbioscoop voor schooljeugd en een muziekvereniging (drumband, fanfare, en later ook de carnavalsvereniging St.-Anneke) in te plaatsen. Natuurlijk had de locatie veel meer functies, zoals overdekte markt, informatie, voorlichtingcentrum om maar wat te noemen, maar deze muziekactiviteiten waren het belangrijkst voor de jeugd: de kinderen en de jongeren.

Toen de jaren ’60 (ja, nog steeds vorige eeuw) aanbrak was de jeugd al 10 jaar ouder, en ze wilden ook zelf een soort van inbreng hebben en vroegen voor de beschikbaarheid van de ruimtes, om bijvoorbeeld eigen feestjes te houden. Denk aan de gitaarbandjes (als inspiratie The Beatles, en The Rolling Stones), of experimentele kampvuurfeestjes met gitaar en een gekruide sigaret.

De verschillende muziekstijlen leidde tot een soort splitsing, de Beatles/Stones met drums en electrische gitaar, en de Bob Dylan-stijl die wat meer rond de kampvuurtjes hing met mondharmonica en akoestische gitaar.

Er kwam in één keer halverwege jaren ’60 een invasie populaire bands zoals Pink Floyd, The Doors en Ekseption en noem ze maar op, waar je als je het wilde meespelen en naspelen echt een orgel nodig had. En toen kwam een brutale groep tieners die bij de pastoor aanbelde.

Over twee weken verder…